Wnętrze zespołu mieszkaniowego Wiśniowe Podwórze w Wilanowie

Wnętrze zespołu mieszkaniowego „Wiśniowe Podwórze”
FAZA: projekt
AUTORZY: Marek Budzyński, Urszula Lewa; projekt zieleni: Barbara Kraus-Galińska
ROK:2008

 

Zasady rozwiązania przestrzenno–funkcjonalnego:

Czynnikami determinującymi rozwiązania są:

  • Decyzje planu – 40% pow. biologicznie czynnej, relacja do Osi Królewskiej, 4 kondygnacje zabudowy, 14,5m wysokości budynku, 1,5 miejsca postojowego samochodu na mieszkanie, maksymalna intensywność wykorzystania terenu 2,4
  • uzyskanie maksymalnej powierzchni mieszkań do sprzedaży
  • uzyskanie maksymalnie korzystnej przestrzeni do zamieszkania w ramach izolacji rodziny oraz przestrzeni wspólnej rekreacyjnej.

Przyjęto zabudowę okrężną jako najefektywniejszą przy tej powierzchni i kształcie działki. Pod zabudową ukształtowano parking w formie ulicy obwodowej z doświetleniem dziennym z dwoma wjazdami – od ul. Nowej i od Osi Królewskiej. Zabudowa obrzeżna nadziemna ma dwa pęknięcia – otwarcia na świątynię Opatrzności i Oś Królewską stanowiące jednocześnie wyjścia ewakuacyjne. Ze względu na uzyskanie maksymalnej powierzchni mieszkalnej do sprzedaży przyjęto zabudowę nad pełną szerokością garażu t.j.16,16m. Decyzja ta w zestawieniu z ilością miejsc postojowych ustalających ilość mieszkań na 191 powoduje, że średnia powierzchnia mieszkania wynosi 106m2.

Zdecydowano, że konieczny jest wysoki standard i zaprojektowano studia i apartamenty.

Przyjęto założenie, że każdy apartament ma „prywatny” fragment terenu zielonego. Wszystkie apartamenty na parterze są połączone bezpośrednio z ogródkiem własnym. Apartamenty na 3 piętrze połączone są własnymi schodami z ogródkiem na dachu. Pozostałe 4 apartamenty w każdej klatce maja z niej wyjście na zielony dach.

Zgodnie z ustaleniami powierzchnie usługowe przyjęto w 3 narożnikach od strony ul. Nowej 1 i Osi Królewskiej. Dojścia i dostawy schodami i podnośnikami zewnętrznymi.

Wewnątrz zabudowy uformowano, na poziomie parteru, podwórze – ogród na nasypie dążąc do zbilansowania wykopów i nasypów aby z działki wywieźć jak najmniej ziemi.

Wejście główne od strony ul. Sobieskiego Bis w strefie odsunięcia zabudowy od obowiązującej linii zabudowy (z uwagi na niewykupioną działkę). Wejście na poziomie garażu do dwupoziomowego hallu otwierającego się w dolnym poziomie na garaż „uliczki” z „naszymi samochodami”, a dalej na obniżenie ogrodu. Górny poziom hallu przestrzennie wiązany z dolnym otwartą przestrzenią pod świetlikiem schodami otwartymi i dwoma klatkami schodowymi bezpośrednio łączy się ogród.

Powierzchnię tą proponuje się jako wspólnotową dla wszystkich właścicieli mieszkań o funkcji opieki nad dziećmi i kontaktów towarzyskich.

 

Dojścia do 21 klatek schodowych z windami z dwóch poziomów:

  • od „uliczki parkingowej” i wyznaczonym przejściem pieszym kolorowymi pasami i sufitem podwieszonym kryjącym rozprowadzenia poziome mediów
  • od obwodowej ścieżki ogrodowej

Woda deszczowa z dachów w zasadniczej części odprowadzana jest rurami spustowymi do układu strumieni i zbiorników wodnych. Z ok. 10% dachów na zewnątrz układu budynków w otaczającą zieleń.

 

Projektanci:
Marek Budzyński Architekt sp.z.o.o.

Architektura, Projekt zagospodarowania terenu:
dr inż. arch. Marek Budzyński, mgr inż. arch. Urszula Lewa, mgr inż. arch. Zbigniew Badowski

Asystenci:
arch.arch. Mateusz Herbst, Krystyna Ilmurzyńska, Justyna Juchimiuk, Marianna Mikołajczak, Urszula Różańska, Beata Świeboda, Krzysztof Zdrodowski, Tomasz Zdrodowski

Konstrukcja:
 mgr inż. Krzysztof Guraj, KONBUD

Instalacje sanitarne, Przyłącza sanitarne i odwodnienie terenu:
mgr inż. Jerzy Rotowski, mgr inż. Andrzej Jagodziński, mgr inż. Barbara Stolarska-Nowak , mgr inż. Anna Zychman , Pracownia Projektowa “DOM”

Instalacja elektryczna, Sieci elektroenergetyczne:
mgr inż. Jarosław Derlacki, ELDER

Telekomunikacyjna kanalizacja kablowa:
mgr inż. Jan Frasunkiewicz

Akustyka budowlana:
mgr inż. Jan Dodacki, AKOD

p.poż:
mgr inż. Jerzy Jakimczuk

Układ wodny, zieleń:
arch. kraj. Barbara Kraus–Galińska, arch. kraj. Magdalena Wnęk, ABIES

Drogi:
inż. Leszek Burzyński